Eparchia Wrocławsko-Koszalińska Kościoła Greckokatolickiego w Polsce

PL UA EN

Biskup Diecezjalny

Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup
WŁODZIMIERZ R. JUSZCZAK,
Ordynariusz Eparchii Wrocławsko - Koszalińskiej

Urodzony:

19.07.1957 r., Legnica (woj. dolnośląskie)

Święcenia diakonatu:

08.05.1983 r., Warszawa – bp Kazimierz Romaniuk (łac.)

Święcenia kapłańskie:

28.05.1983 r., Legnica – abp Henryk Kardynał Gulbinowicz (łac.)

Chirotonia i ingres:

19.06.1999 r., Wrocław – abp Jan Martyniak (Metropolita Przemysko-Warszawski), bp Bazyli Medwit (Egzarcha Kijowsko-Wyszhorodzki), bp Mychajło Hrynczyszyn (Egzarcha Francji i Beneluksu)

Adres:

ul. Łaciarska 34/3, 50-146 Wrocław
tel./fax: +48 71 343 94 77 (kuria), +48 71 343 94 79 (rezydencja)
e-mail: wrjuszczak@wroc-gda.opoka.org.pl

Studia, stopnie naukowe:

Wyższe Metropolitalne Seminarium Duchowne (Warszawa) 1983 r. – mgr teologii;

Akademia Teologii Katolickiej (Warszawa) Wydział Prawa Kanonicznego 1989 r. – lic. teologii;

Akademia Teologii Katolickiej (Warszawa) 1989-1991 – studia doktoranckie na Wydziale Prawa Kanonicznego.

Służba kościelna i urzędy:
1983-1989 – wikariusz samodzielny w parafiach Bartoszyce i Asuny;

1985-1989 – wikariusz samodzielny w parafii Ostre Bardo;

1989-1993 – magister nowicjatu zakonu oo. Bazylianów, prefekt kleryków bazyliańskich
w Warszawie;

1993-1994 – proboszcz parafii Węgorzewo, Wydminy i Chrzanowo; dziekan olsztyński;

1994-1999 – proboszcz parafii w Warszawie; prowincjał zakonu oo. Bazylianów w Polsce;

24.04.1999 – nominacja biskupia.

Herb

W trójdzielnym polu tarczy przedstawiono symbolicznie motywy Podwyższenia Krzyża Świętego oraz św. Jozafata Męczennika. Są to wezwania, pod którymi ustanowiona została Eparchia Wrocławsko-Gdańska. Trzeci motyw to gorejący słup – herb Zakonu Bazylianów, z którego wywodzi się Władyka Włodzimierz. W idei Podwyższenia Krzyża Św. zastosowano symbol „krzyża podwyższonego”. Cztery stopnie u dołu oznaczają świadectwo czterech Ewangelistów. Forma krzyża nawiązuje do tradycji krzyży bizantyjskich, zawierających tabliczkę z tytułem winy, umieszczoną nad głową Zbawiciela. Barwy pochodzą także z bizantyjskiej symboliki państwowej.

     Pastorał z prawej strony herbu symbolizuje św. Jozafata Kuncewicza. Czerwona barwa pastorału (żezła) nawiązuje do męczeństwa świętego Biskupa. Cztery poprzeczne czarne pasy nawiązują do pasów na omoforionie biskupa i wskazują na jego arcybiskupią godność.

     W środkowym polu herbu został umieszczony bazyliański „stylos”. Herb został umieszczony na mantii ozdobionej poprzecznymi pasami, (rodzaj płaszcza-peleryny), która jest elementem charakterystycznym dla wschodniego stroju biskupiego krajów słowiańskich.

     Nad herbem umieszczono insygnia godności biskupiej: wschodnią mitrę biskupią oraz krzyżujące się pastorał (żezł) z krzyżem. Insygnia występują w kolorze złotym. Herb wieńczy zielony kapelusz biskupi z sześcioma chwostami tejże barwy z każdej strony.

     Dewiza biskupia Władyki Włodzimierza Juszczaka, brzmiąca po polsku: „W górę podnieśmy serca”, pochodzi z Liturgii św. Jana Chryzostoma, została umieszczona w dolnej części herbu.

Biografia

J.E. Ks. Biskup Włodzimierz Juszczak urodził się 19 lipca 1957 roku w Legnicy. Ojciec – Bazyli Juszczak, jako kilkunastoletni chłopiec, wraz z rodzicami, w wyniku akcji „Wisła” był wysiedlony z Łemkowszczyzny, z miejscowości Bodnarka (k/ Gorlic) w zielonogórskie. Matka – Iwanna (z domu Tełesnyćka) w 1946 roku wyjechała razem z rodzicami z miejscowości Berezka (k/ Birczy) do Niemiec.

W drodze powrotnej z wygnania rodzina dowiedziała się, że w maju 1945 r. wymordowano tam 280 osób wraz z proboszczem ks. Biłykom. W tej sytuacji na jakiś czas zatrzymała się we wsi Rosochata koło Legnicy. Tutaj, w 1947 r. spotkała się z wysiedleńcami z Łemkowszczyzny. Rodzice biskupa Włodzimierza poznali się na ziemiach zachodnich i w 1956 r. przyjęli sakrament małżeństwa. Pierwszy syn – Roman, otrzymał sakramenty chrztu i bierzmowania w parafii greckokatolickiej w Legnicy, w której posługę duszpasterską pełnił wówczas ks. Włodzimierz Hajdukiewicz i został zapisany w księdze ochrzczonych pod numerem pierwszym. Szkołę podstawową Roman Juszczak ukończył w 1972 r. w Rosochatej i w tymże roku rozpoczął naukę w ukraińskim Liceum Ogólnokształcącym w Legnicy. Wychowawcą jego klasy była Pani Jarosława Kisielewska – wybitny i oddany swej pracy pedagog. Proboszczem legnickiej parafii i duszpasterzem młodzieży był wówczas ks. Mitrat Jan Martyniak – obecnie arcybiskup senior.

Po maturze, 31 sierpnia 1976 r. Roman Juszczak wstąpił do Zakonu ojców Bazylinów, z którymi utrzymywał kontakty jeszcze pod czas nauki w szkole podstawowej. Przyjął imię zakonne Włodzimierz i odbył nowicjat pod duchowym kierownictwem o. Jozafata Romanyka. Pierwsze śluby zakonne złożył 18 czerwca 1978 roku. Studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Warszawie ukończył w 1983 roku. Śluby wieczyste złożył 1 maja 1983 roku. 8 maja 1983 roku przyjął święcenia diakonatu. 28 maja tegoż roku z rąk Metropolity Wrocławskiego Henryka Kardynała Gulbinowicza przyjął w Legnicy święcenia kapłańskie. Następnie o. Włodzimierz R. Juszczak pracował jako duszpasterz w otwartej w 1982 roku przez o. Juliana Gbura, parafii w Bartoszycach i w istniejącej od 1957 roku parafii w Asunach (woj. warmińsko – mazurskie). Od 1985 roku obsługiwał także parafię w Ostrym Bardzie, gdzie pierwszym duszpasterzem był ks. Bazyli Oszczypko. W 1984 roku rozpoczął zaoczne studia w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie na Wydziale Prawa Kanonicznego, które ukończył licencjatem w 1990 roku.

W 1989 roku prowincjał o. Wasyl Medwit powołał go do Monasteru Warszawskiego, aby objął obowiązki magistra nowicjatu i prefekta braci – studentów. Służba o. Włodzimierza w Warszawskim monasterze miała miejsce w czasie, gdy Kościół Greckokatolicki w Ukrainie oraz wszystkich byłych krajach komunistycznych wychodził z podziemia (współczesnych katakumb). Aby podać pomocną dłoń bazyliańskim wspólnotom, które dopiero co wyszły z ukrycia, a tym samym i całemu Kościołowi, postanowiono otworzyć warszawski monaster dla bazyliańskich nowicjuszy i studentów z Ukrainy, Rumunii i Słowacji. Jesienią 1993 roku o. W. Juszczak został przeniesiony do monasteru w Węgorzewie, gdzie objął obowiązki proboszcza parafii greckokatolickiej oraz dziekana olsztyńskiego. W Węgorzewie nie przebywał jednak długo. Po podniesieniu o. Wasylija Medwita do godności biskupa, od lipca 1994 roku przejmuje obowiązki protoihumena (prowincjała) bazyliańskiej wspólnoty w Polsce i wraca do Warszawy.

Korzystając z pomocy o. Jozafata Romanyka, o. Melecjusza Biłyńskiego, o. Marka Skórki, jak również braci zakonnych zajmuje się studentami, życiem całej prowincji, jednocześnie wykonując obowiązki proboszcza parafii greckokatolickiej w Warszawie. Ze szczególną uwagą zajmuje się oddanymi w 1996 r. przez państwowa administrację, bazyliańskim monasterem i cerkwią na Zasaniu w Przemyślu mając tu oddanego współpracownika w osobie przełożonego o. Tymoteusza Fesza. Dnia 24 kwietnia 1999 roku decyzją Ojca Świętego Jana Pawła II, o. Włodzimierz Roman Juszczak został mianowany biskupem Eparchii Wrocławsko – Gdańskiej Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego. Chirotonia i ingres odbyły się 19 czerwca 1999 roku. Siedzibą biskupa jest Wrocław.

Close Menu